Jan ve Els’in tanışmaları anaokuluna kadar uzanıyor. Birbirinden yıllar boyunca hiç ayrılmayan ikili evlenip bir de çocuk sahibi oldu. Sürekli hareket eden, tekne ya da karavanla seyahat etmeyi seven çift bir süre denizden yük ticareti yaptı, ancak on yıllardır ağır yük kaldıran Jan, ciddi bel ağrıları yaşamaya başladı.
Bir süre sonra karaya taşınıp karavanda yaşamaya başladılar.
Jan 2003’te belinden ameliyat olsa da iyileşemedi. Aldığı ağır ağrı kesiciler işe yaramamaya başladı. Els bu arada öğretmenlik yapmakla meşguldü.
Jan, ailesine bu fiziksel kısıtlamalarla uzun yaşamak istemediğini ve ötanazi seçeneğini düşündüğünü açıkladı ve çift, Hollanda’daki “ölme hakkını” savunan kuruluş NVVE’ye katıldı.
Els 2018’de öğretmenlikten emekli olduğunda erken demans semptomları gösterdiği halde doktora gitmemekte ısrar edince teşhisi 2022 yılına kadar sarktı…
Hastalığının düzelemeyeceğini öğrendiğinde, o ve eşi Jan, oğulları ile beraber ikisinin beraber hayatına son vermesini, bir diğer adıyla ikili ötanazi seçeneğini konuşmaya başladılar.
Çift, ötanazinin gerçekleşeceği tarihten 3 gün önce yine karavanla Hollanda’nın kuzeyindeki Friesland’e geldi. .
Randevudan bir gün önce, oğulları ve torunları beraber vakit geçirdiler.
Oğulları o günü şu sözlerle anlatıyor:
“Sahilde annemle yürüyüşe çıktık. Çocuklar oyun oynadılar, şakalar yapıldı. Çok tuhaf bir gündü. O akşam yemeğinde, son kez bir arada yemek yiyişimizi izlerken gözlerim doldu.”
Randevu günü bakımevinde sadece Jan ve Els’in oğulları ve gelinleri değil, çiftin en yakın arkadaşları, kardeşleri de toplandı.
Els van Leeningen ve Jan Faber, doktorların verdiği ölümcül ilaçlar sonucu, 3 Haziran 2024 Pazartesi günü beraber öldüler.
AKILLARA STEFAN ZWEIG VE EŞİ GELDİ
Avusturya doğumlu Stefan Zweig, 1920’ler ile 1930’lar arasında edebiyat kariyerinin zirvesini yaşadı, dönemin dünyasının en çok tercüme edilen ve en popüler yazarlarından biri oldu.
1933’te diğer Yahudi yazarlara da yapıldığı gibi eserleri, Naziler tarafından yakıldı. Bu olaydan sonra ülkesini terk eden Zweig, 1941’de Brezilya’ya yerleştikten sonra Nazilerin baskı ve zulmüne daha fazla dayanamadı ve 22 Şubat 1942’de karısı Lotte Altmann ile birlikte intihar etti.
Çiftin, yatak odasında cansız yatan bedenlerinin fotoğrafı acı bir an olarak tarihe geçti.
ÖTANAZİ İLE İNTİHARIN FARKI
Hollanda’da eğer biri gönüllü olarak talepte bulunursa ve fiziksel ya da ruhsal olarak acı çekiyorsa, aynı zamanda doktor kontrolünde düzelmeyecek ve “katlanılamaz” seviyede bir rahatsızlıkları varsa, ötanazi yasal kabul ediliyor.
Ötanazinin intihardan farkı, hekim destekli ve kontrol altında gerçekleştirilmesi…
Hollanda’da bu talepte bulunan her birey, iki doktor tarafından testlere tabi tutuluyor. İkinci doktor, ilkinin değerlendirmelerini kontrol ediyor. Yani bir çeşit teyid mekanizması işliyor…
Çiftlerde ise durum daha sıkı inceleniyor. Bir tarafın, diğerinin etkisiyle bu kararı almadığına emin olunması gerekiyor.
Hatta bu nedenle reddedilmiş bir çift bile var…
Şu ana dek iki farklı ikili ötanazide bulunan Dr. Bert Keizer, daha önce bir başka çiftin talebini reddettiğini, hastanın karısını ikna ettiğinden şüphelenince kadınla tek başına konuştuğunu, kadının ağır hasta olan eşiyle beraber ölmek istemediğini anladığını söylüyor.
Ülkede 2023’te toplam 9 bin 68 kişi ötanazi ile yaşamına son verdi. Bu da toplam ölümlerin yüzde 5’i.
BBC’nin haberine göre Hollanda’da ötanazi konusunda eleştirel yaklaşımı ile bilinen, Protestan Teoloji Üniversitesi’nde sağlık konusundaki etik tartışmalar üzerine çalışan bir profesör olan Dr. Theo Boer, palyatif bakımın iyileştirilmesi halinde bu gibi uygulamalara olan ihtiyacın azalacağını düşünüyor.
Dr. Boer, özellikle ülkenin eski başbakanlarından birinin eşiyle beraber ötanazi ile ölmeyi seçmesi üzerine dünyada gazete manşetlerine bu haberin yansıdığını hatırlattı ve “Geçtiğimiz yıl onlarca çift ötanazi vakası gördük ve genel olarak birlikte ölmeye yönelik bir ‘kahramanlaştırma’ eğilimi var” diyor.
