Neden Dargın Bakıyorsun?

Sevgili okurlarım merhaba, bu gün sizle hayata farklı bir bakış açısıyla bakalım. Okullar açıldı. Veliler işe,öğrenciler okula gidiyor. Kimin ne sorunu olduğunu bilmiyoruz. Lakin çoğumuzun yüzünde aynı ifade olduğunu gözlemlemekteyim. Sanki maraton koşmuşuz da son anda final ipi göğüslemeye ramak kala düşmüş ve tüm yarışmacılar bizi geçmiş gibi bir ifadesi var. Neden gözlerinde sevgi parıltısı olması gereken gençlerimiz bu kadar bitkin ve yılgın. Oysa ki hayalleri var herbirinin. Kimisi bir ümit yaşanması mümkünken yaşayamadığı hayatı düşünürken tamamlarken okul yolculuğunu kimisi de belki de hayatın sırtına yüklediği sorumluluklarından omuzları çökmüş. Gündüzü gece eden bir hüzün var, Öğrencilerin gözlerinde.Peki bu durumu değiştirmek için ne yapılmalı? Onlar bizim geleceğimizin teminatı . Bir çoğu anlaşılmamaktan şikayetçi bir çoğu da kıyaslanmaktan muzdarip. Veli olarak yada onların büyükleri olarak şunu kabul etmeliyiz ki devir ve koşullar değişti . Onların sahip oldukları ve zamanında bizlerin sahip olamadığımız şeyler , onların mükemmel koşullarda olduğunu göstermez. Bunun bilincinde olmamız gerekiyor. Onların bizim sevgimize ve anlayışımıza ihtiyaçları var. Evet onlar için çalıştığımız için belki onlara çok zaman ayıramıyor olabilir ama bir yarım saat dahi olsa kendimizi ve duygularımızı çocuklarımıza ifade etmeliyiz. Aksi takdirde sevgisiz büyüyen çocuklar bu boşluğun doldurmak için kendisine farklı niyetle yaklaşan insanların duygularını sevgi zannedip zehiri su diye içebilirler. Ebeveynlerin peki bizi kim anlayacak, zaten hayat çok zor yoğunluktan aynada yüzümüze bile bakamıyoruz, dediklerini duyar gibiyim. Çok haklı bir serzeniş olmakla beraber, çocuklarımızın kendi istekleriyle değil biz istediğimiz için dünyaya geldiklerini unutmamalıyız. Bundan dolayı çocuklarımız bize değil, biz çocuklarımıza güzel bir hayat sunmak zorundayız. Hepinizin güzel yarınlarda , umut dolu günler diliyorum.

Sevgiyle kalın.